Czasownik звонить (dzwonić) - język rosyjski
Omówimy teraz czasownik звонить, czyli dzwonić. Należy on do II koniugacji. Po nim używamy rzeczownika w celowniku. Pamiętaj o tym, ponieważ w języku polskim ten czasownik wymaga użycia dopełniacza. Przyjrzyj się odmianie:
| l. p. | l. mn. | ||
| я | звоню | мы | звоним |
| ты | звонишь | вы | звоните |
| он она оно |
звонит | они | звонят |
Teraz parę zdań z rzeczownikami użytymi w celowniku. Zwróć szczególną uwagę na budowę pytania w konstukcji celownikowej. Jest ona często stosowana, zwłaszcza kiedy mówimy, że do kogoś dzwonimy, czy piszemy:
| Кому ты звонишь? |
Do kogo dzwonisz? |
| Она часто звонит подруге. |
Ona często dzwoni do koleżanki. |
| Ты звонил брату? |
Zadzwoniłeś do brata? |
| Мы позвонили родителям и поздравили с юбилеем. |
Zadzwoniliśmy do rodziców i złożyliśmy gratulacje z okazji jubileuszu. |
Podane są tutaj rzeczowniki twardotematowe odmienione w celowniku dla rodzaju żeńskiego, męskiego i liczby mnogiej.
Na sam koniec jeszcze jedna uwaga: zwróć uwagę na samą formę tego czasownika i nie rób często popełnianego błędu: po polsku mówimy dzwonić, a po rosyjsku звонить. Nie ma literki d w wyrazie rosyjskim.